هایپرگلایسمی، دیس لیپیدمی و هایپرتنشن) همزمان با دیابت تیپ ۲ و بیماری قلبی عروقی اتفاق می افتد. یکی از فاکتورها در بیماران سندرم متابولیک، چاقی شکمی و BMI بالاست. بیماران را می توان بر اساس BMI ، از لحاظ دارا بودن فاکتور های خطر سندرم متابولیک مورد بررسی قرار داد. بطوریکه افراد با BMI بالا دارای چربی بیشتری هستند و ریسک بیشتری برای دارا بودن فاکتور های سندرم متابولیک دارند. هدف از این طرح، دسته بندی افراد بر اساس BMI و ارزیابی معیارهای سندرم متابولیک در آنان است. با توجه به عوارض طولانی مدت و گاه جبران ناپذیر سندرم (دیابت تیپ ۲ و بیماری های قلبی عروقی)، این ارزیابی می تواند به بیماران کمک کند تا از بیماری خود آگاهی پیدا کرده و با توجه به توصیه های مناسب در جهت رسیدن به اهداف درمانی، روند رسیدن به این عوارض دراز مدت را کندتر کنند. با توجه به روند رو به رشد شیوع سندرم متابولیک در جوامعی مانند جامعه ما، نیاز به طرح هایی ازین قبیل در جهت کاهش هزینه های درمانی برای عوارض متعاقب این بیماری بسیار حس می شود.