این مقاله یک بررسی سیستماتیک در مورد ایمنی و اثربخشی داروهای گیاهی در مدیریت چاقی در انسان انجام داده است. در این بررسی، جستجویی در پایگاه‌های داده معتبر همچون PubMed، Scopus، Google Scholar، Web of Science و IranMedex برای مطالعات منتشرشده بین تاریخ‌های ۳۰ دسامبر ۲۰۰۸ تا ۲۳ آوریل ۲۰۱۲ انجام شد. این مطالعات تأثیرات مثبت و منفی داروهای گیاهی در درمان چاقی را مورد ارزیابی قرار داده‌اند. به‌منظور به‌روزرسانی مقالات پیشین، این جستجو به بازه زمانی خاصی محدود گردید.

عبارات جستجو شامل «چاقی» و ترکیبات مختلفی از «داروی گیاهی»، «گیاه»، «گیاه دارویی» و «داروی سنتی» بودند. تنها مقالاتی که چکیده‌های قابل دسترسی داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع، ۶۵۱ مقاله در جستجوی اولیه شناسایی شد که پس از حذف مقالات مربوط به مطالعات حیوانی، ۳۳ مقاله برای تحلیل در مطالعه مروری باقی ماند.

مطالعات انجام‌شده بر روی داروهای گیاهی مختلفی مانند سیاه‌دانه، کاملیا سیننسیس، زعفران، جلبک دریایی لامیناریا دیجیتاتا، زانتیژن، روغن زیتون بکر، چای سبز غنی‌شده با کاتچین، کاملیا مونوسلکت، چای اولونگ، شربت یاکون، ایروینگیا گابوننسی، Weighlevel، ترکیب RCM-104 از کاملیا سیننسیس، پسته، فیبر اسفرزه، چای سیاه چینی، سنجد دریایی و زغال‌اخته، کاهش قابل توجهی در وزن بدن نشان دادند.

از میان این داروها، تنها جلبک دریایی قهوه‌ای مبتنی بر آلژینات و لامیناریا دیجیتاتا عوارض جانبی مانند نفخ شکم و عفونت دستگاه تنفسی فوقانی در گروه‌های آزمایشی ایجاد کردند. به‌طور کلی، هیچ عارضه جانبی قابل توجهی در سایر مطالعات گزارش نشده است.

نتیجه‌گیری این تحقیق نشان می‌دهد که داروهایی مانند سیاه‌دانه، کاملیا سیننسیس، چای سبز و چای سیاه چینی اثرات ضد چاقی قابل توجهی دارند. با این حال، شدت اثر این گیاهان نکته‌ای مهم است که باید در تحلیل‌ها مدنظر قرار گیرد. اگرچه هیچ‌گونه گزارشی از عوارض جانبی در این مطالعات موجود نبود، اما ایمنی این گیاهان نیازمند بررسی‌های بیشتر و مطالعات طولانی‌مدت است تا به‌طور کامل ارزیابی گردد.