وی ادامه داد: این مطالعه مقطعی بر روی 1192 شرکت‌کننده از مطالعه مقطعی نظارت بر عوامل خطر بیماری‌های غیرواگیر(NCD) در ایران (STEPS 2016) و در مقیاس بزرگ انجام شد. سطوح پلاسمایی اسیدهای آمینه و آسیل کارنیتین ها  با استفاده از کروماتوگرافی مایع-طیف سنجی جرمی (LC-MS/MS) در افراد مبتلا به MetS( 529 نفر) و بدون MetS  (663 نفر) اندازه گیری شد.

وی در خصوص نتایج حاصل از این تحقیق گفت: سطوح بالای پلاسمایی اسیدهای آمینه شاخه دار (والین و لوسین)، اسیدهای آمینه آروماتیک (فنیل آلانین، تیروزین)، پرولین، آلانین، اسید گلوتامیک، و نسبت اسید آسپارتیک به آسپاراژین به طور معنی داری با  مرتبط بود، در حالی که سطوح پایین گلایسین، سرین، هیستیدین، آسپاراژین و سیترولین به طور معنی داری  با MetS در ارتباط بودند. در مورد سطوح پلاسمایی کارنیتین آزاد و آسیل کارنیتین ها، سطوح بالای آسیل کارنیتین های با زنجیره کوتاه (C2، C3، C4DC)-، کارنیتین آزاد (C0)، و آسیل کارنیتین های زنجیره بلند (C16، C18OH) به طور قابل توجهی با MetS مرتبط بود. تجزیه و تحلیل مؤلفه اصلی (PCA) نشان داد که عامل3 ( تیروزین،لوسین، والین، متیونین، تریپتوفان، فنیل آلانین، ترئونین) ، عامل 7 (C0, C3,C4 ) ، عامل 8 ( گلایسین، سرین) ، عامل 9 (آلانین، پرولین، C4DC)، عامل 10 (اسید گلوتامیک، اسید آسپارتیک، C18:2-OH) ، عامل 11 (سیترولین، اورنیتین) و عامل 13 (C18OH، C18:1- OH) به طور مستقل با سندرم متابولیک در ارتباط بودند.

دانشجوی مقطع فوق تخصص غدد درون ریز افزود: تغییر در پروفایل اسید آمینه و آسیل کارنیتین در بیماران مبتلا به MetS مشاهده شد. علاوه بر این، تغییر در سطوح در گردش اسیدهای آمینه و آسیل کارنیتین ها همراه با افزایش تعداد اجزای MetS است. به نظر می رسد که پروفایل اسید آمینه و آسیل کارنیتین می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد پاتوژنز MetS ارائه دهد. با این حال، مطالعات بیشتری در این رابطه مورد نیاز است.