اثرات جراحی متابولیک در میکروبیوتای روده:

زایش نرخ چاقی و دیابت و شکست بسیاری از مداخلات رژیم غذایی و دارویی، به افزایش محبوبیت عمل جراحی متابولیک به عنوان یک گزینه برای درمان طولانی مدت چاقی و دیابت کمک کرده است. جراحی وزن به واسطه از دست دادن وزن و بهبود مقاومت به انسولین ابتدا تصور می شد به یک نتیجه مستقیم از تغییرات مکانیکی دستگاه گوارش می انجامد. با این حال، شواهد نشان می دهد تغییرات در میکروبیوتای روده انسان به تنظیم توده چربی کمک می کند. هدف از این مرور سیستماتیک، توصیف جزییات میکروبیوتای مشاهده شده پس از جراحی چاقی و روابط بالقوه آن با بهبود مقاومت به انسولین است. مطالعات نشان داده است که ترکیب میکروبیوتای روده پس از بای پس معده Roux-en-Y (RYGB) و گاسترکتومی آستینی تغییر یافته است.

غنای میکروبی روده پس از RYGB افزایش یافته است؛ 37 درصد از افزایش باکتری ها به پروتئوباکتریا تعلق داشت. فیرمیکوت ها در افراد بعد از بای پس معده کاهش یافته است.

افزایش تعداد انتروباکتریای پروتئوباکتریا کانسروژن و کاهش تعداد فیرمیکوت های Faecalibacterium prausnitzii به طور عمده با BMI و پروتئین واکنشی C همراه بود و گونه Faecalibacterium prausnitzii در افراد مبتلا به دیابت کمتر بود و ارتباط منفی با علایم التهابی داشت. علاوه براین، بای پس معده Roux-en-Y منجر به کاهش لیپوپلی ساکارید (LPS) از میکروب های روده شد که به عنوان یک عامل تحریک برای وضعیت التهابی در چاقی و مقاومت به انسولین را مطرح شده بود. این نتایج نشان می دهد که چاقی و دیابت عمدتا ممکن است. منجر به بیماری های روده شود. جراحی متابولیک می تواند ترکیب میکروبیوتای روده مرتبط با چاقی نسبت به فنوتیپ میکروبیوتای بدون چربی را بهبود بخشد.