اختلال پرخوری یک اختلال جدی در خوردن است که در آن بیمار مکرراً مقادیر زیادی غذا مصرف می‌کند و احساس می‌کند نمی تواند غذا خوردن را متوقف کند. تقریباً همه‌ی افراد در مواقعی پرخوری می‌کنند، مثلاً در تعطیلات وعده های غذایی‌ بیشتری می‌خورند. اما برای برخی از افراد، پرخوری بیش از حد دارند که به نظر می‌رسد خارج از کنترل است و به یک اتفاق غیرعادی تبدیل می شود، و از مرز اختلال پرخوری عبور می‌کند. هنگامی که فرد دچار اختلال پرخوری می‌شود، ممکن است از پرخوری خجالت بکشد و با خود عهد کند که این کار را متوقف کند. اما آنقدر احساس اجبار می کند که نمی‌تواند در برابر اصرار مقاومت کند و به پرخوری ادامه می‌دهد. اما خوشبختانه می‌‌توان با روش‌های درمانی اختلال پرخوری، به این افراد کمک کرد.

انتخاب رژیم غذایی گیاهخواری در صورت تأمین نیازهای غذایی ضروری و پرهیز از غذاهای مضر همچون غذاهای گیاهی فرآوری شده و کربوهیدراتهای ساده می تواند در کنترل وزن موثر باشد.

در انتخاب داروی مناسب کاهش وزن برای هر فرد، پزشکان باید تفاوت در اثربخشی، عوارض جانبی، احتیاط ها و هشدارهارا در نظر بگیرند. زیرا مصرف داروهای تأیید شده هم برای درمان طولانی مدت دارای عوارض می باشند. در نتیجه باید از ترکیبات داروهای کاهش وزن مورد تأیید FDA استفاده کرد و باید فقط به روشی که FDA تأیید کرده است استفاده شوند یا زمانی که اطلاعات کافی برای اطمینان از ایمنی، کارآیی و قضاوت آگاهانه در مورد نسبت مطلوب سود به خطر وجود داشته باشد باید از آنها استفاده کرد.

مطالعه Fabian Sanchis-Gomar که در ماه جولای 2020 انجام شد، نشان داد که آمار افراد چاق در آمریکا و بیشتر کشورهای غربی رو به افزایش است که می تواند با موربیدیتی های فراوانی همراه باشد. عملکرد ریه در افراد چاق و دارای اضافه وزن، دارای نرمال نیست. شیوع بالای وقفه‌های تنفسی در خواب، سندروم هیپوونتیلاسیون چاقی، ریسک بالاتر آسم و فشار بیشتر به ریه‌ها به دلیل اضافه وزن بیش از حد است که باعث کاهش حجم ریه‌ها می‌شود. ویروس کورونا از طریق اتصال به گیرنده هایACE 2 وارد سلولها می شود. گیرنده های 2 ACE بیشتر در بافت چربی بخصوص در ریه ها که هدف اصلی ویروس کوویید 19 هستند، دیده می شوند. افزایش مقاومت به انسولین و همچنین فعالیت زیاد سیتم رنین-آنژیوتانسین- آلدوسترون ( RAAS) موجب آسیب پذیری بیشتر بیمران چاق در مقابل ویروس کورونا می شود.

تحقیقات نشان داده است که نرخ مرگ و میر در افراد چاق مبتلا به ویروس کورونا بیشتر دیده شده است. عملکرد ریه در افرادچاق و دارای اضافه وزن، نرمال نیست. شیوع بالای وقفه‌های تنفسی در خواب، سندروم هیپوونتیلاسیون چاقی، ریسک بالاتر آسم و فشار بیشتر به ریه‌ها به دلیل اضافه وزن بیش از حد است که باعث کاهش حجم ریه‌ها می‌شود. بیمارانی با شاخص توده بدنی ۳۰ تا ۳۵ حدود 5/2 برابر بیشتر در معرض نارسایی های تنفسی قرار دارند. در نتیجه ابتلا به ویروس کوویید -19موجب نیاز به بستری در بیمارستان و بخش های مراقبت های ویژه است که این رقم نسبت به افرادی با وزن طبیعی پنج برابر بیشتر بوده است.

چاقی یک بیماری پیچیده و چندعاملی است که از برآورد اثرات ژنتیک و محیط ایجاد می شود.تعریف چاقی در متون علمی جزء تعاریف بحث برانگیز است، به طوری که عده ای آن را چربی اضافی بدن و برخی آن را تجمع موضعی چربی می دانند و این در حالی است که تعریف دقیق چاقی، برای متخصصان جهت تدوین راهنمای بالینی درمان افراد چاق و نیز برای محققان و سیاست گذاران جهت مقایسه میزان چاقی بین مناطق مختلف و در طول زمان مفید خواهد بود

گسترش شهر نشینی، افزایش درآمد و سرانه دریافت انر‍‍‍‍‍ژی در کنار کاهش تحرک فیزیکی، از علل افزایش شیوع چاقی در جوامع در حال توسعه به شمار می رود.

بر اساس تعریف سازمان بهداشت جهانی (WHO)، اضافه وزن و چاقی به عنوان تجمع غیرطبیعی یا بیش از اندازه چربی در بدن که سلامتی فرد را مختل می کند شناخته می شود. چاقی فقط یک نگرانی ظاهری نیست. بلکه یک مشکل پزشکی است که خطر ابتلا به سایر بیماری ها و مشکلات سلامتی مانند بیماری قلبی، دیابت، فشار خون بالا و برخی سرطان ها را افزایش می دهد. دلایل زیادی وجود دارد که چرا برخی افراد در کاهش وزن دچار مشکل می شوند.

پروبیوتیک¬ها میکروارگانیسمهای زنده و غیربیماری زایی هستند که در صورت مصرف به میزان کافی اثرات مفید زیادی بر سلامت میزبان از جمله میکروبیوتای روده دارند. استفاده از محصولات پروبیوتیک به عنوان غذای فراسودمند از طریق تعدیل جمعیت میکروبی ساکن در محیط روده در کنترل وزن و پیشگیری و درمان چاقی می¬تواند موثر باشد. امروزه محصولات پروبیوتیک بصورت مواد غذایی تخمیری یا کپسولهای پروبیوتیک در بازار موجود میباشند و گونه های متفاوتی از لاکتوباسیلوسها و بیفیدوباکتریومها در این محصولات استفاده میشوند.

جراحی باید به عنوان یک گزینه درمانی برای بیماران با BMI مساوی و بیشتر از kg / m240 و کسانی که با بیماری¬های مرتبط با چاقی، مانند فشار خون بالا، اختلال تحمل گلوکز، دیابت، چربی خون، و آپنه انسدادی خواب درگیر هستند، در نظر گرفته شود.